„Opracowanie oprogramowania opartego o wirtualną rzeczywistość, którego zadaniem jest przygotowanie studentów medycyny do egzaminu z pierwszego działu anatomii – osteologii.”
W projekcie „Opracowanie oprogramowania opartego o wirtualną rzeczywistość, którego zadaniem jest przygotowanie studentów medycyny do egzaminu z pierwszego działu anatomii – osteologii” uwaga skupiona zostanie na kroku wcześniejszym, czyli nauce samej anatomii oraz przeprowadzeniu symulacji tzw. egzaminu szpilkowego.
Wyzwaniem związanym z anatomią, które napotykają studenci pierwszych lat, jest nowe doświadczenie, jakim jest egzamin praktyczny, czyli tzw. “szpilki”. Rolą „szpilek” jest sprawdzenie posiadanej przez studenta wiedzy na temat struktur anatomicznych.
Egzamin polega na zidentyfikowaniu struktur oznaczonych za pomocą szpilek wbitych w preparaty oraz zanotowanie ich nazw na własnej kartce w języku polskim, a często też w obcym. Test jest ograniczony czasowo, zazwyczaj jest to ok. 30-60 s. na strukturę. Egzamin z tak wymagającego przedmiotu, z mocnym ograniczeniem czasowym wywołuje stres egzaminacyjny. Wiemy, że istnieje związek pomiędzy stresem egzaminacyjnym, a wynikami testu. Deficytowy model opisujący tę korelację sugeruje, że za stres odpowiada niedostateczne przygotowanie się do egzaminu. W zgodzie z tą hipotezą, przećwiczenie testu w warunkach o niskiej stawce, mogłoby lepiej przygotować studenta do finalnego egzaminu, co powinno skutkować lepszymi wynikami i mniejszym odczuwanym stresem. Jeżeli prawdziwa jest zaś hipoteza interferencyjna, to stres wywołuje słabsze wyniki poprzez zaburzenie funkcji poznawczych. W tym przypadku możliwość przećwiczenia scenariusza egzaminu przy pomocy wirtualnej rzeczywistości również mogłaby być przydatna, gdyż badania wskazują, że wirtualna sala egzaminacyjna wywołuje odpowiedź stresową, co oznacza, że może ona służyć jako rodzaj terapii ekspozycyjnej.
Egzamin szpilkowy jest poprzedzony kolokwiami dotyczącymi jednego “działu” anatomii. Może on być skupiony wokół różnych części ciała. W zależności od uczelni ten podział może się od siebie nieco różnić, ale podział może wyglądać następująco:
W ramach danego modułu może wchodzić każdy rodzaj struktury, a więc np. kończyna górna może zawierać wszystko począwszy od kości przez mięśnie po nerwy. . W projekcie zostanie uwzględniony moduł osteologii (szkielet i czaszka), będący pierwszym działem anatomii, który podlega sprawdzeniu wiedzy.
Kolejnym plusem możliwości odbywania wirtualnych testów jest brak ograniczenia spowodowanego niedostatecznym dostępem do prawdziwej sali z preparatami. Jeżeli już istnieje możliwość przećwiczenia egzaminu na własną rękę, często trzeba też zaangażować personel, aby przygotował odpowiednie “szpilki”. To wszystko, szczególnie wobec możliwych problemów z łatwym dostępem do sal uczelnianych, które uwidoczniła pandemia COVID-19, sprawia że wirtualny egzamin staje się atrakcyjną pomocą naukową zarówno z perspektywy studenta, jak i uczelni.
Na podstawie researchu i rozmów z nauczycielami akademickimi oraz studentami zostaną określone moduły dotyczące anatomii człowieka. Jeden moduł to jeden zestaw do nauki anatomii wraz z symulacją egzaminu szpilkowego.
W projekcie zostanie zasymulowany taki egzamin w odpowiednio do tego przygotowanym pomieszczeniu ze wsparciem sprzętu VR. Do nauki zostanie przygotowana wizualizacja umożliwiający naukę anatomii w 3D na komputerach bez konieczności używania sprzętu VR.
